تبر را به ريشه‌ي درخت مي‌زنند

درخت صنوبري و بوته‌ي خاري با هم بحث مي‌کردند. صنوبر خودستايي مي‌کرد و مي‌گفت: «تو چه‌طور خودت را با من مقايسه مي‌کني؟ من بلند و زيبا هستم و براي ساختن سقف معبدها و بدنه‌ي کشتي‌ها به کار مي‌روم.»
خار به او پاسخ داد: «با اين همه اگر ارّه و تبري را که به جان تو مي‌افتند، به ياد مي‌آوردي، آرزو مي‌کردي بوته‌اي خار بودي.»
هيچ کس نبايد در زندگي لاف بزند، چرا که تنها افراد حقير از زندگي آرام و خالي از خطري برخوردارند.
منبع مقاله :
هندفورد، اس. اِي و ديگران؛ (1392)، افسانه‌هاي مردم دنيا (جلدهاي 9 تا 12)، ترجمه‌ي حسين ابراهيمي (الوند) و ديگران، تهران: نشر افق، چاپ سوم